xəfə

1.

is. Boğanaq, bürkü, isti hava. <Ruqiyyə:> . . Evdə xəfə var, qaranlıqdır. A. D.. Əsmə, səmum, bu tərəfə; Ah, yandırır məni xəfə! M. D..

2.

is. Heç kəsin görə bilməyəcəyi, gizli, xəlvət yer. Xəfədə pusmaq. Xəfədə gizlənmək. – Yeri çox xəfə, yolun lap qırağı idi. Ə. Ə..